Lut kavmi

Her fırsatta “vatan millet” derken…

Her fırsatta darbe yapanlar, çatır çatır adam öldürenler;

Darbe yapıp adam asanlar; asanları alkışlayanlar;

Ellerine fırsat geçse her an darbe yapabilecek olanlar;

Toplumu kafasına vura vura adam edebileceğine inananlar;

Darbeleri fırsata çevirip millete yapmadıklarını bırakmayanlar;

 

Adaleti değil, kendi partilerini, ulu önder, reis ve de bilumum cemaatlerini her şeyin üstünde tutanlar;

Öldürmeyi marifet sananlar;

Ellerinde silahlarla mangalda kül bırakmayan politik magandalar;

Silahla “erkek” olduğunu zannedenler;

Beğenmedikleri insanı yakaladıkları zaman linç eden insanlar, ancak kalabalıkla “kahraman” olabilenler;

İnsanları yakan, yanmalarını seyreden “vatandaşlar” ve devlet erbabı;

Zulme, ahlaksızlığa gözünü kapatan günahtan korkmayan “dindarlar”;

Tek tip düşünceye tapan, farklı olana tahammül edemeyen, kendileri gibi olmayanların yok olmasını isteyen “çağdaşlar”;

Dün çağdaşlıkla, bugün dindarlıkla yarın başka bir şeyle iktidara, güçlü olana yamananlar;

Doğayı mahvedenler, zehirli atıkları akarsulara, verimli topraklara boşaltanlar;

Doğayı kendilerine tepe tepe kullanmaları için verilmiş, sonsuz bir mal gibi görenler;

Doğayı korumaya çalışanları aşağılayanlar;

 

Habire kopya çekmeyi düşünen öğrenciler, kopya çekerek mezun oldukları için işlerini asla iyi yapmayan meslek sahipleri; adaletsiz hâkimler; çürük bina yapan, yaptıkları yollar çöken mühendisler; kendilerini bir şey zanneden, afra tafradan başka bir şey bilmeyen, üçkâğıtçılıklarını hamasetle kapatan politikacılar;

 

Üniversitelerin içini boşaltanlar, kendilerini akademik değil, sahibinin sesi borazanlar olarak görenler; liyakati falan değil, rütbeyi, parayı düşünenler;

 

İntihalle hasbel kader akademisyen olanlar, akademisyenlikten çok rektör olup, protokole girmeye ve güç elde etmeye, şehrin ve devletin ileri gelenleri arasına girmek için yanıp tutuşanlar;

 

Yalancı, korkak ve çıkarlarını kaybetmekten korktukları için her türlü ahlâksızlığı yapan medya ve medyatörler;

Ucuz kömür çıkarmak için yüzlerce işçiyi feda eden siyasetçi ve iş adamı ittifakları;

 

İşçilerini öldüren, yakan fabrikalar, tersaneler ve onların patronları;

 

İşçilerini üç kuruşa mahkûm ederken, kendileri kral kıvamında yaşayan “girişimciler”;

 

Milletin anasını belleyeceklerine dair söz verip, bunu gerçekleştirenler;

 

Sabah akşam yalan söyleyenler;

Sülün Osman’ı bin kere sollayan, adım başı, her saniye, telefonla, mesajla adam dolandıran adamlar; buna inanan, korkak ya da kolay yoldan köşe dönmeyi arzulayan insancıklar;

Rüşvetten bayılmış belediyeler, partililer, adliyeciler, hukukçular;

“Çalıyorlar ama çalışıyorlar”dan “besmeleyle çalanlar”a dönüşenler, bunları alkışlayanlar;

Her türlü ahlâksızlığı yapıp, mahkemeye “iyi hal” görüntüsü vermek üzere seccadeyle gelenler, hâkimden namaz için mola isteyenler;

 

Köpekleri ezen çöpçüler, o çöpçülere “ez” emrini veren otorite sahipleri;

Köpekleri ezen çöpçüleri protesto edenleri protesto eden halkımız insanları;

Eşeğin kafasına çuval geçirip, döve döve boynunu kıranlar ve bu haltı yerken kahkahadan dört köşe olan yaratıklar;

Köpeği arabasının arkasına boynundan bağlayıp sürükleyenler;

Kediye kum torbası ve futbol topu muamelesi yapan psikopatlar; 

“Yunanistan cayır cayır yanıyor. Ateşleri bol olsun” diye kelimeler dizen, cehennemin temsilcisi kategorinin insanları;

Karısını çalıştırıp, parasına el koyup, bir de üstüne döverek öldürenler;

Verdikleri her vaazda bütün meselelere apış arası meselesi olarak bakanlar;

Yıllarca TV’lerde “inşallah”, “maşallah” nidaları eşliğinde pornografik din bezirgânlığı yapanlar ve bu konuda sesi soluğu çıkmayan otoriteler, ağızlarının suyu akarak izleyen seyirciler;

Kadınlara tecavüz edilecek yaratıklar gözüyle bakan yaratıklar;

12 yaşında küçük kıza tecavüz eden şehrin bütün ileri gelenleri;

5 yaşındaki kızları kaçırıp, tecavüz edip, öldürenler;

 

7 yaşından 15 yaşına kadar kızına tecavüz edip “iyi halden” üç-beş sene ceza alan adamlar ve ona bu cezayı veren adamlar;

Bu tecavüzleri halının altına süpürmeye çalışan kurumlar ve o kurumların insanları ve de o kurumları koruyan otoriteler;

Komşusunda yıllardır süren tecavüz karşısında “aile meselesi, karışılmaz” diyerek susan komşular; 

Tecavüz edip, her türlü ahlaksızlığı yapıp, mahkemeye takım elbiseyle çıkıp, kazayla indirimsiz ceza yiyince, “o kadar takım elbise giydik, neden indirim verilmediler!” diye isyan eden katmerli ahlâksızlar;

 

Ve daha niceleri… 

Şöyle olursa böyle olacakmış… Allah’ın gazabı üzerimize olacakmış…

Daha ne olsun ki? 

Olan olmuş işte; bundan âlâ gazap mı olur? Vatan ve millet olarak çürümüşlüğün ve aynı zamanda gazabın tam ortasında yaşıyor kavmimiz…